Horror czyta się jednym tchem. Może dlatego, że nie jest on zbyt skomplikowany... A może to zasługa stylu autorów. W każdym razie - oderwać się od niego bardzo ciężko. Zdziwiło mnie to jednak bardzo, gdyż ... przez cały czas ma się wrażenie, że to wszystko już gdzieś było! Oglądaliście "Drogę bez powrotu"? A "Trzynaście duchów"? Tak? To macie już pełny obraz książki. Budzący wątpliwości policjant, pułapki na drodze, rzekomi tubylcy, rozbudowana sieć piwnic i rozprzestrzeniający się kwas w postaci gazu. Było? BYŁO. Powtórka z rozrywki. Ale nie to rozczarowuje najbardziej. Najgorsze jest zakończenie. Nieprzemyślanie. Bez mocniejszego akcentu. Porażka. Mimo wszystko - jak już powiedziałam - książka wciąga jak radziecki odkurzacz. Jeśli lubicie sprawdzone rozwiązania, a wspomnianych wcześniej filmów nie oglądaliście lub nie pamiętacie, można przeczytać. Nie radzę się jednak nastawiać na to, że po zakończeniu zmieni się Wam światopogląd... ;]
